شبت خوش عزیزم
باورت میشه هنوز کتاب یاس آن سوی پرچین رو تموم نکردم. آخراشه، دلم نمیاد زود تموم بشه. منتظر کتاب جدیدتم که به زودی میاد. روزگار خوبی داشته باشی عزیزم خیلی عالیه کتابات.
کیف میکنم میخونمشون. جدا خسته نباشی.

این کتاب خیلی قشنگ بود وتنها کتابی بود که من با خوشحالی هاشون خوشحال و با ناراحتی هاشون نارحت شدم.

امروز کتاب یاس آنسوی پرچین، نوشته ی بهاره جان باقری رو تمام کردم.
قلم نویسنده انقدر زیباست که بخش هایی از کتاب را چندین بار خواندم به خصوص بخش “تنگ غروب شوم”
کتاب قصه ی کوهیار، مرد جذاب طبیعت و سمن، مریم، آهو و یاشار است در سرزمین جهان نما و جنگل هیرکانی.آهو دختری که در کودکی یتیم شده و وقتی بزرگ می شود برای طرح آموزگاری به این دهکده می رود و قصه فراوان دارد. کتاب از همان اول بسیار خواننده را کنجکاو می‌کند که بداند سرنوشت کاراکترهای قصه چه می شود.
تم طنز نویسنده بارها مرا در حد زیادی خنداند که به نظرم نقطه قوت داستان بود. همینطور رنجی که کوهیار و اهو در فراق میکشیدند بسیار ملموس بود. بخشی از این کتاب را با هم می خوانیم:
در طول مسیر کوهیار ساکت نشسته بود و از پنجره بیرون را تماشا میکرد. از آن ماجراهایی که پشت سر گذاشته بود چنان خسته بود که گویا با مشقت فراوان از جاده های پُرپیچ و خمی عبور کرده و دیگر فقط می خواست چشم انداز دریای آرام را ببیند.

کتاب قشنگت را الان تمام کردم. بقدری قشنگ به تصویر کشیده بودی که منی که به جهان نما نیامده بودم فکر می کردم همه جایش را دیدم. خیلی کتاب خوبیه. دستت طلا و خسته نباشی.

یاس آن سوی پرچین قشنگترین رمانی است که مرا به خاطرات دوران کودکی میبرد و حس میکنی با اون شخصیتها در آن طبیعت زیبا داری زندگی میکنی.
واقعا ممنون. قلمتون پایدار باشه.